Η Χρυσή είναι ένα νησί μήκους 7 χιλιομέτρων, σε απόσταση 8 ναυτικών μιλίων της Ιεράπετρας, oι ακτές του οποίου περιβάλλονται από το νότιο Κρητικό πέλαγος της Μεσογείου.
Εξωτικό φυσικό τοπίο που κυριαρχείται από κέδρους, χρυσή άμμος και γαλαζοπράσινα νερά, δίνουν αμέσως στον επισκέπτη ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ελευθερίας.
Η βόλτα στο δάσος, η κολύμβηση σε κρυστάλλινη καθαρή θάλλασα, σε συνδιασμό με την απαλή μυρωδιά του κέδρου και το καθαρό οξυγόνο, ολοκληρώνουν την εμπειρία διακοπών του επισκέπτη, προσφέροντάς του ένα αξέχαστο αίσθημα βαθιάς χαλάρωσης. Αυτός είναι ο λόγος που η Νήσος Χρυσή καλωσορίζει κάθε καλοκαίρι όλο και περισσότερους επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Για έξι μήνες το χρόνο - από μέσα Μαϊου μέχρι τέλος Οκτωμβρίου, υπάρχουν δρομολόγια με καραβάκια που αναχωρούν από τα λιμάνια Ιεράπετρας και Μακρύ Γιαλού, με προορισμό το Νησί σε καθημερινή βάση.
Το νησί Χρυσή, προστατεύεται από το πρόγραμμα Natura 2000, ως "περιοχή έντονου φυσικού κάλλους", καθώς επίσης έχει ορισθεί ως καταφύγιο άγριας ζωής. Το νησί φιλοξενεί το μεγαλύτερο φυσικώς σχηματιζόμενο δάσος Λιβανέζικου κέδρου στην Ευρώπη. Η πλειοψηφία των δέντρων έχουν μέση ηλικία τα 200 χρόνια και μέσο ύψος τα 7 μέτρα, μερικά δέντρα είναι πάνω από 300 χρονών και έχουν 10 μέτρα ύψος. Η πυκνότητα είναι περίπου 28 δέντρα ανά εκτάριο. Η επαφή με ένα τόσο μοναδικό φυσικό περιβάλλον, δημιουργεί/καλλιεργεί περιβαλλοντική συνείδηση στον επισκέπτη, και απαιτεί σεβασμό στις φυσικές του λειτουργίες.
Το φαράγγι του Μυλωνά βρίσκεται στην κοινότητα Αγίου Ιωάννη (Αη-Γιάννη) Ιεράπετρας και καταλήγει κοντά στην παραλία Κακιά Σκάλα ανάμεσα στους οικισμούς Κουτσουνάρι και Φέρμα. Για να φτάσει κανείς στο μονοπάτι πριν τον καταράχτη χρειάζεται 2-3 λεπτά απ το ξενοδοχείο Coriva με το αυτοκίνητο. Το μονοπάτι αποτελείται απο 20 με 25 λεπτά ανάβασης (μέτριας δυσκολίας) και καταλήγει στον 40 μέτρων καταράχτη του Μυλώνα.
Ο Καλές της Ιεράπετρας κτίστηκε από τους Ενετούς τον 13ο αιώνα, για να προστατεύει τη πόλη και το λιμάνι της.
Σύμφωνα με μία εκδοχή το κάστρο κτίστηκε το 1212 από το Γενοβέζο πειρατή Ενρίκο Πεσκατόρε που αμέσως μετά το πούλησε στους Ενετούς.
Το 1508 καταστράφηκε από σεισμό. Οι ζημιές που σημειώθηκαν τότε δεν αποκαταστάθηκαμν πλήρως ίσως λόγω της έκτασής τους. Το κάστρο ενισχύθηκε αργότερα, το 1626, από τον Φραντζέσκο Μοροζίνι.
Όταν η Ιεράπετρα έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1647, το κάστρο επιδιορθώθηκε. Από αυτή την περίοδο κρατάει και το όνομα της «Καλές». Οι Τούρκοι έκτισαν και μεγαλύτερο κάστρο στην Ιεράπετρα, καθώς και τείχη που περιέβαλλαν την πόλη που γκρεμίστηκαν από τους ενθουσιώδεις κατοίκους μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους.
O Καλές ήταν ένα από τα λίγα παλιά κάστρα που επισκεύασαν οι Τούρκοι για να ενταχθούν στο αμυντικό Οθωμανικό δίκτυο που αναπτύχθηκε την περίοδο 1866-1869 για να αντιμετωπιστούν οι Κρήτες επαναστάτες.
Η Κρητική επανάσταση του 1866-1869 είχε ξεκινήσει καλά για τους Έλληνες, αλλά οι Τούρκοι χτίζοντας με φρενήρη ρυθμό ένα δίκτυο 150 (ή ίσως 200) μικρών οχυρών κατόρθωσαν να ελέγξουν την κατάσταση στην ενδοχώρα και να καταπνίξουν την επανάσταση.
